*********कविता*********
हिजो मन्त्री हुने हल्लामा वरिपरि देखिन्थे । हल्ला मात्रैमा सिमित हुँदा एक्लै लखन्थिे । आज तिनै दाजु मन्त्री समेत भएरै छाडेछन् । वरिपरि तामझाम घेरा र गार्ड नै गार्ड छन् ।
मैले पनि अदब साथ उनलाई सलाम गरें । सलाम उसै गरि उनले पनि मलाई फर्काए । जसरी मन्त्री बन्नका खातिर घेरा फाँड्नु पर्यो । आज उनलाई म सँग हात मिलाउन उसैगरी ।
वाह ! हाम्रो देशमा पद भन्ने चिज कस्तो छ । पाउनलाई पनि घेरै तोड्नु पर्ने पाएपछि पनि । तर धेरैको पाएपछि मतिभ्रष्ट हुन्छ गम्किन्छन् । तर ती फुटपाथेसँग हात मिलाउन चम्किन्छन्।
घेरा हाल्नेहरु अचम्मित हुन्छन् फर्कि फर्कि हेर्छन् । मन मनै सोच्दा हुन् यी गाउँले मुखिया त होईनन् ! किन मन्त्री रोक्किएर बटुवाको खबर सोधे होलान् ? किन भने घेरालुले मन्त्री बटुवा हुँदा देखेकै थिएनन् ।