२०५३ सालदेखि सक्रिय कलाकारिता गर्दै सफल कलाकारको परिचय बनाएकी नेपालको राजनितिज्ञ हिसिला यामीसँग मिल्दोजुल्दो मुहार जो सुकै पनि झुक्किन सक्ने चेहरा भएकी कुशल कलाकार विपना बस्नेत चर्चित कलाकार हुन् भन्दा फरक पर्दैन । लामो समयदेखि व्युटीसियन हुँदै कलाकारिता क्षेत्रमा होमिएकी बस्नेतले अहिलेसम्म २५० हाराहारिका चलचित्रमा आफ्नो कुशल अभिनय प्रस्तुत गरिसकेकी छिन् । पराइघरबाट आफ्नो कलाकारिता यात्रा सुरु गरेकी बस्नेत तितोसत्य टेलिचलचित्र मार्फत हिसिला यामीको रोलबाट नेपाली कलाकारिता क्षेत्रमा प्रख्यात एवम् चर्चित भइन् । कलाकारिता क्षेत्रमा मात्र नभएर व्युटीसियन क्षेत्रमा पनि आवद्ध बस्नेत आफ्नो विजनेस व्यवसायतर्फ पनि ३ वटा रेष्टराँ चलाउँछिन् साथै हिमशिखर टेलिभिजनबाट प्रसारण हुने कार्यक्रम विन्दास क्याभिनेट नामक टक सो पनि चलाउँदै आएकी छिन् । कलाकारिता क्षेत्रमा सफल अनि कुशल अभिनेत्री बस्नेतसँग रुबिना गौतमले गरेको कुराकानीका केही अंश ।
तपाई व्युटिसियन पेसा भन्दा कलाकारिता क्षेत्र नै राम्रो लागेर यस क्षेत्रमा प्रवेश गर्नु भएको हो ? पहिला व्युटी पार्लर खोले त्यस पछि कलाकारिता क्षेत्रमा पनि व्युटीसियन भएकै कारणले गर्दा कलाकारिता क्षेत्रमा एकाएक प्रवेश गरेँ । त्यस पछि व्युटीसियन भएकै कारणले पनि चलचित्र क्षेत्रमा प्रवेश गर्न मलाई सहज भयो र यस क्षेत्रमा प्रवेश गरेकी हुँ । व्युटीसियन हुँदै कलाकारिता क्षेत्रमा प्रवेश गर्दा तपाइले जीवनमा के कस्ता संघर्ष गर्नु पर्यो ? संघर्ष त मेरो त्यतिबेला थियो जतिबेला मैले व्युटीसियन र कलाकारिता दुवै क्षेत्र नरोज्दा विभिन्न संघर्ष गर्नु परेको थियो । जव दुवै क्षेत्र रोजेर चलचित्र क्षेत्रमा प्रवेश गरे त्यसपछि मैले खासै संघर्ष गर्नु परेन किनभने एउटा राम्रो काम गर्ने मान्छेलाई सहजपूर्ण वातावरण हुन्छ भने आफुले सवैलाई आफ्नो ठानेपछि जुनसुकै ठाउँमा टिक्नको लागि संघर्ष गरिरहनु पर्दैन । त्यसैले व्युटीसियन र कलाकार भयपश्चात जीवनमा संघर्ष भन्दा पनि आनन्द आइरहेको छ । नेपाली चलचित्र क्षेत्रमा आयश्रोत एकदमै कम हुन्छ भनिन्छ तपाईहरुको स–परिवार यस क्षेत्रमा हुनुहुन्छ के कलाकारिता क्षेत्रबाटै जीवन चलिरहेको छ ? एकदम, अहिलेसम्म मैले यही क्षेत्रबाटै जीवन चलाइरहेकी छु । कलाकारिता क्षेत्र भन्दा बाहेक पनि आफ्नो विजनेस छ त्यो विजनेसलाई चाहिँ आकासे खेतीको रुपमा लिएकी छू । तर कलाकारिता भनेको आफुले रोजेको क्षेत्र भएर होला मलाई यस क्षेत्रबाट बाँच्नको लागि कुनै गाह्रो परेको छैन । कलाकारिता क्षेत्रबाट कतिको सन्तुष्ट हुनुहुन्छ ? एकदमै सन्तुष्ट छु । यदि आफु सन्तुष्ट नभएको भए मैले मेरो छोरीलाई छोरालाई यो क्षेत्रमा प्रवेश गराउने थिइन । कलाकारिता क्षेत्रमा विकराल विकृति छन् यसको सुधार गर्न कलाकारले के कस्ता कुरामा ध्यान दिनुपर्छ ? कलाकारिता क्षेत्रमा साँच्चिकै विकराल विकृति विसंगति छन् । निर्माता निर्देशक देखि लिएर कलाकार समेत यस क्षेत्रमा संयमित एवं मर्यादित भए अवश्य सुधार हुन्छ ।चलचित्र निर्माण देखि लिएर प्रदर्शनसम्म आइपुग्दा केही नराम्रा मान्छेको कमी कमजोरीले यस क्षेत्रमा नराम्रो असर पर्न गएको छ । अझ भन्नुपर्दा यस क्षेत्रको सुधारका लागि सवै कलाकारले आफैले बुझ्नुपर्ने हुन्छ । आफुले के गर्दा ठीक हुन्छ के गर्दा गलत हुन्छ सवैले राम्रोसँग बुझेर अगाडि बढ्न सके राम्रै हुन्थ्यो । सप्रिने कलाकार त्यतिकै राम्रा छन् । विग्रनेलाई त सात ओटा ताल्चा लगाएर सुटिङ्ग गरे पनि विग्री नै हाल्छन् । सुटिङ्ग समयमा नविग्रेलान त्यो भन्दा पछाडि त विग्री नै हाल्छन् । जो राम्रा मान्छे छन् तिनीहरुको अहिलेसम्म चाहे हिरो होस चाहे हिरोइन होस तिनीहरु कसैको पनि नराम्रो लाञ्छनाहरु आएका छैनन् । जो नराम्रो नियतका साथ यो क्षेत्रमा छिरेका छन् । तिनीहरुलाई कसैले रोक्न सकेको छैन । समय सापेक्षित कला प्रस्तुति नेपालमा कतिको सम्भव छ ? समय सापेक्षित कला नेपालमा एकदमै सम्भव छ । किनभने एउटा कुनै मान्छेले चलचित्र बनाउँदै गर्दा समय सापेक्षित खालको कथावस्तु छ भने त्यसले एकदम समयलाई बाँध्न सक्छ । जस्तो अहिलेको परिस्थितिमा छक्का पञ्जालाई एउटा उदाहणरको रुपमा लिन सकिन्छ । जसरी त्यसले अहिलेको समयलाई कसरी मिलाएर बाँधेको छ । त्यो समयसापेक्षित भयो । जस्तै टेलिफिल्मको कुरा गर्दा तितो सत्य सलल एउटै कथामा मात्र बगेको भए अहिलेसम्म टिक्दैनथ्यो । समयसँग सधै बग्दै गएकाले १०–१२ बर्षसम्म टिकिरहन सक्यो । त्यो हिसाबले अगाडि बढ्दै गयो भने हामी पनि टिक्न सक्छौ । र फिल्म पनि सुपरहिट हुन सक्छ । कलाकारिता क्षेत्रको सुधारका लागि के गर्न जरुरी छ ? टेक्नोलोजीहरु त अहिले राम्रै छन् । पहिला पहिला फिल्म बनाउनको लागि भनेर क्यानहरु बोकेर हिड्दा राख्ने ठाउँ पनि हुँदैनथ्यो । अहिले आएर चाहिँ जुन टेक्नोलोजीको विकास भइरहेको छ । अझ सरल खालको टेक्नोलोजीको विकास हुन जरुरी छ । र त्यो विकास सबै भन्दा पहिला लेखनमा सुधार आउनु पर्छ । डाइरेक्सनको हिसाबमा डाइरेक्टरको दिमाग बलियो हुनुपर्छ । जस्तो खालको लेखन छ उही अनुसारको कथा चलचित्रमा बाँधिनुपर्छ । अनि कलाकारिता क्षेत्रमा लागेका जो केटाकेटीहरु छन् तिनीहरुलाई राम्रो नैतिक सवत सिकाउनु पर्छ अनि मात्र सुधारको सम्भव छ ।