काठमाडौं, पुस ३ । पछिल्लो समयमा देशको विभिन्न भागमा भइरहेका सडक दुर्घटनाहरुमा भइरहेको धन÷जनको क्षतिले हरेक सचेत नेपाली नागरिकलाई दुःखी बनाइरहेको छ । हृदय बिदारक सडक दुर्घटनाका घटनाहरुमा कम्तिमा पनि दुईदेखि १८÷२० जनासम्म यात्रुहरु हताहत भइरहेका समाचारहरु दिनहु प्रकाशन र प्रशारण भइरहेका छन् । मुलुकमा हाल भइरहेका सडक दुर्घटनाका घटनाहरुका आधार भन्ने हो भने देशमा सरकार नै नभएको प्रतित हुन्छ । यद्यपि नेपाल कम्युनिष्ट पार्टीको दुईतिहाई बहुमतको सरकारले मुलुकमा शासन गरिरहेको छ !
त्यस्तै अर्को महिला हिंसाका घटनाहरुले पनि यतिबेला मुलुक आक्रान्त छ । जता गए पनि केवल महिला हिंसाका घटनाका समाचारहरु मात्र सुन्न बाध्य हुनुपर्छ । महिला हिंसाका घटनाका समाचारहरु सुनिरहँदा लाग्छ, पुरुष भन्ने जातिको जन्म नै महिला हिंसाका लागि भएको हो । यद्यपि यस्तो त होइन नि ! तर किन दिनहु केवल महिला हिंसाका घटनाका मात्र समाचारहरु सुन्नुपहिरहेको छ ? स्त्री जातिलाई देवी वा दर्गाको उपमा दिएर सम्मान गर्ने संस्कारमा हुर्किएका नेपालीहरु कसरी महिला हिंसावादी भइरहेका छन् ? कतै हामी आफैं नै आफ्नै पिता–पूर्खाहरुले स्थापित गरेको सामाजिक सदाचारबाट त पलायन भइरहेका छैनौं ?
यसपछि आम सचेत नेपाली नागरिकलाई चिन्तित बनाउने विषय भनेको आर्थिक अपराधका घटनाहरु हुन् । आर्थिक अपराधका घटनाका समाचारहरु सुन्दा लाग्छ, सिद्धान्त वा वादको बर्को ओढेर नेपालको राजनीतिक क्षेत्रमा कृयाशील कथित ठूला मान्छेहरु र शैक्षिक सर्वोच्चताका आधारमा प्रशासनिक क्षेत्रमा प्रवेश गरेका कथित बौद्धिक नेपाली नागरिकहरु गर्नकै लागि ती क्षेत्रमा लागेका हुन् र उनीहरुले आर्जन गरेको कथित उच्च शिक्षा केवल आपूmभन्दा कम्जोरहरुको भाग मोसेर खान र अधिकारको दुरुपयोग गरेर भ्रष्टाचार गर्न लागि वा आर्थिक अपराध क्षमता बढाउनका लागि मात्र शिक्षित भएका हुन् !
यदि त्यसो होइन भने किन देश र जनताको आर्थिक, सामाजिक र साँस्कृतिक जीवनमा आमूत परिवर्तन ल्याउनका लागि भनेर सार्वजनिक क्षेत्रमा लागेर संघर्षको जीवन बाँचिरहेका हुन्छन् ? नेपाली समाजको यो बुझिनसक्नु पहेली बन्न पुगेको छ र त्यसलाई असन्तुष्टीसहित नेपाली समाजले पनि स्वीकार गरिरहेको आभाष हुन्छ । यसबाट पनि सिङ्गो नेपाली समाज नै कतै आर्थिक लालच र कथित सम्पन्नताको सुखभोगका लागि आफ्नै सामाजिक मूल्य, मान्यता, आदर्श र सदाचारबाट त पलायन भइरहेको छैन ? यस तर्फ पनि सचेत र जिम्मेवार नेपाली नागरिकहरुले सोच्ने हो कि !
धेरै खाने, धेरै लगाउने र धेरै सम्पति संग्रह गर्नका लागि बलियाहरुले जे गरे पनि हुन्छ भन्ने खान्तेपिन्तेहरुको स्वार्थी वा बदनियतपूर्ण सिद्धान्तलाई मुलुकको विभिन्न भागहरुमा दिनहु भइरहेका सडक दुर्घटनाका घटनाहरुले गलत सावित गरिदिएको छ । यद्यपि त्रेता युगको उत्कृष्ट ग्रन्थ रामायणले नै भगवान राम र राक्षस रावण युद्धले त्यो सावित गरि दिएको छ । तर त्यसबाट वर्तमान समाजले अलिकति पनि नैतिक पाठ सिकेको देखिंदैन र बलियाहरुले जे गरे पनि हुन्छ भन्ने भ्रममा आपूmलाई अराजक बनाएर प्रस्तुत हुने गरेको पाइन्छ । यो सर्वथा दुर्भाग्यपूर्ण कुरा हो ।
समाजमा बसेर केही गर्छु भन्ने सोच भएको व्यक्तिले निजी स्वार्थ पूरा गर्नका लागि चाहँदैमा केही पनि गर्न सक्दैन । यो हाम्रो समाजमा स्वधर्म वा परम्परा नै भइसकेको विषय हो । अर्थात् चाहेको होइन व्यक्तिले तत्कालिक आवश्यक के हो ? त्यो आवश्यकता पूरा गर्नका लागि नगरी नहुने काम मात्र गर्न सक्छ वा पाउँछ । त्यो पनि सामाजिक सदाचारहरुको पूर्ण पालना गरेपछि मात्र ।यस्तो समाजमा जन्मि,हुर्की गरेको व्यक्ति व्यभिचारी हुनै सक्दैन । तर जे गरे पनि चाकडी गरेर थैली बुझाएपछि जत्रोसुकै अपराध गरे पनि छुट पाउने कुसंस्कारलाई सामाजिक अगुवाहरुले संरक्षण गर्नाले आज मुलुकमा आर्थिक र सामाजिक विसंगतिहरु पराकाष्टामा पुगेका छन् ।
मुलुकमा विद्यमान विसंगतिहरुको निर्मूलीकरण गर्नका लागि सामाजिक सदाचारलाई राजनीतिक र प्रशासनिक क्षेत्रमा कृयाशील नेतृत्वले पहिलो प्राथमिकतामा राखेर निम्मेवारी निर्वाह गर्ने प्रण गर्ने र सधैं त्यसैमा साधनारत हुनुपर्छ । अर्थात् कानून निर्माताले पालना गर्नु पर्छ र अरुलाई पनि पालना गर्न बाध्य बनाउनु पर्छ । त्यो कार्य सम्भव भइसकेपछि अन्य कार्यहरु स्वतः व्यवस्थित बन्दै जान्छन् ! शासक÷प्रशासकहरुले सामाजिक आदर्श र सदाचारलाई इमान्दार भइ पालना गरे भने आम नागरिक स्वतः सदाचारी र अनुशासित हुन्छ । त्यसैले सबै सचेत नेपाली नागरिक आ–आफ्नो स्थानमा सदाचारी र इमान्दार बनौं ! समाज स्वतः सदाचारी र इमान्दार हुन्छ !
