किन मोदी आफुलाई राष्ट्रको प्रधान सेवक स्वीकारछन् ?

• राजेन्द्र प्रसाद पाठक

कहिले सडकमा पेशेवर सफाई मजदुरले जस्तो कुचो लाउँदै गरेको तस्वीर देखिन्छ , त कहिले रिक्सावाला संङ्ग भलाकुसारी गर्दै गरेका हुन्छन् ति पात्र । कहिले कांहीं सडक बाल– बालीकाहरु संङ्ग रमाई रहेका देखिन्छन् । दुःखी दरिद्रका घर घरमा गएर उनीहरुले नै पकाएको र उनिहरुकै भान्छामा भात रोटी खाएको परिदृष्य त कति देख्यौं देख्यौं हाम्रा यिनै आँखाले । तिनी कहिले मछुवारेहरु संङ्ग जाल समाई रहेका भेटिन्छन् । भरिया र मजदुरहरु संङ्ग पनि मनका कुरा साटा साट गरी रहेका हुन्छन् । बिभीन्न जात जातीको भेष भुषामा पनि आफुलाई सजाई रहेको भेटीने यि पात्रले वास्तविक रुपमा देश चिनेका छन् । आफु र आफ्ना अनुयाईहरुलाई समेत यथार्थमा अभ्यस्त गराई रहेका छन् । किशान, तल्लो तहका जनता देखी उच्च ब्यापारीक घरानीयाँहरुलाई समेत देश सुहाउँदो टिप्स् दिई रहेकाहुन्छन् उनी । गरीव दुःखी , ब्यापारी , ब्याबशायी मजदुर लगायत समस्त देशबासी मात्र नभएर अन्र्तराष्ट्रीय ख्याती प्राप्त देशका शासकहरु अमेरिकी राष्ट्रपती डोनाल्ड ट्रम्प , रसियन राष्ट्रपती भ्लादीमीर पुटिन , जापानी प्रधान मन्त्री सेन्जो आवे , लगाएतका बहुप्रतिष्ठीत देशका उच्च पदस्थहरु पनि उनी संङ्गै हातेमालो गर्न लालायित देखिन्छन् ।

जागी सन्यासी देखी कला र गला भएका लब्धप्रतिष्ठीतहरुले समेत उनैलाई साथ र सहयोग गरी रहनुमा कुनै विशिष्ट प्रकारको गुण वा योजना भएर नै त होला नी यसो हुन सकेको । विषेश प्रकारको गुण ,क्षमता , र योजनालाई नै यत्तिका समुदायले स्विकार गरी रहेका होलान् । अन्यथा उनी पि.सी सरकार जस्ता जादुगर त पक्कै होईनन् । यदी जादुगरीमै यत्तिको महान विचार, भाव र योजना हुने भए उनै पि.सी. सरकार मोदी बन्न सक्दथे होलान् । तर त्यसो होईन आ–आफ्ना एक, एक वटा बिधामा सबैको आ–आफ्नै किसीमका दक्षता त होलान् । तर समग्र देशलाई उच्च श्रेणीमा पु–याउने र जनतालाई समृद्धी प्रदान गराउने मामलामा मोदी जी अब्बल सावित हुँदैछन् । यस्ता विशाल योजना तर्जुमा गरेर सफलता प्रदान गराउन अग्रसर भएकै कारण उनलाई बिभिन्न तह र तप्कामा रहने बस्नेहरुले पुर्ण सहयोग गरी रहेका छन् । देशमा भ्रष्ट्राचार उन्मुलन गर्नैका लागी भनेर चालिएको जोखिमपुर्ण कदम हजार र पाँच सय दरको नोट बन्दीमा समेत जनस्तरबाट पुर्ण रुपमा साथ सहयोग पाएका थिए मोदीले ।

बिकाशोन्मुख दुशको सबै भन्दा ठुलो समस्या भनेकै भ्रष्ट्राचार हो । यसको निर्मलीकरण विना आगामी विकाश संम्भव छैन भन्ने नै आजको पहिलो र अन्तिम निष्कर्ष हो । अझै दक्षिण एसियाका देशहरु अरु बढी नै भ्रष्ट्राचारबाट गाँजीएका छन् । त्यसैले मोदी जी को पहिलो कदम नै भ्रष्ट्राचारको बिरुद्धमा उठेको थियो भन्दा फरक नपर्ला । भारतले झण्डै सत्तरी बर्षको स्वतन्त्र जीवनकालमा गर्न र पाउन नसकेको उपलब्धी मोदीले दुई बर्षको छोटो कार्यावधीमै देश र जनतालाई प्रदान गर्न सफल भएका छन् । एसयिा कै विकाशको महान उपलब्धी भनेको जापानी वुलेट ट्रेन थियो । सोही यातायातको महानम् उपलब्धीलाई जापानी सहयोगमा निकट भविश्यमा नै भारतले हाँसिल गर्दैछ । विकाशको प्रमुख पुर्वाधार भनेको यातायात नै हो त्यस मध्य पनि दु्रत गतिको यातायात सेवा बिस्तारले त झनै मानिसको समयको बचत पनि गराउँछ र बढ्दो शहरी बसोवासको चापलाई समेत घटाई ग्रामिण जीवन शैलीलाई अझ बिकशित तुल्याउँदै लैजाने कार्यले शहरमा काम खोज्न आउने र त्यतै अब्यवस्थित बसोवास गर्ने प्रवृत्तीलाई निरुत्साहीत बनाउँछ र ग्रामिण बसोवासलाई सदृढ बनाउँदै लैजान्छ । आज भारतले यातायात क्षेत्रमा नयाँ जीवन पाउँदैछ । यो सबै उपलब्धी भारतका प्रधान सेवक मोदी जी बाटै संम्भव भएको छ ।

अधिनायकवादी राजतन्त्रात्मक शासन शैलीको संस्कार विकशित भएर आएको दक्षीण एसियामा जस्तोसुकै लोकतन्त्र र गणतन्त्र भनिएता पनि यथार्थमा शासकहरु पुर्ण लोकतान्त्रीक बन्न सकेका छैनन् । तर पुर्ण लोकतन्त्रवादी शासन शैलीमा खरो रुपमा उत्रने पात्रका रुपमा भारतीय प्रधानमन्त्री नरेन्द्र मोदी नै अब्बल सावित भएका छन् । उनको एक मात्रै उद्येश्य भनेको भारतलाई समृद्धशाली लोकतन्त्र प्रदान गर्नु नै हो । ब्यत्तिगत संमृद्धी र संम्पत्ती आर्जन गरेर सत्ता र शक्तिमा टिकीरहने सोच उनको छैन भन्दा पनि हुन्छ । बरु देश र जनतालाई नै संमृद्धशाली बनाउन सकियो भने मलेशियाका महाथीर र सिंङ्गापुरका निर्माता लिक्वान जस्तै बन्ने सोचबाट प्रेरीत भएका मोदी दक्षीण एसिया कै आईकन हुन् । महाराजा बनेर शासन गर्ने सोच उनि भित्र रत्तीभर छैन । सेवक बनेर जनमुखी शासन ब्यावस्था सम्हाल्ने सोचले नै उनलाई महान बनाउँदै छ । हाम्रो देशमा भने छ महिना, दश महिना मन्त्री प्रधानमन्त्री बन्ने अवसर पाएका अधिकाँस जनहरुमा आफुलाई शासन सत्ताको अविच्छीन्न उत्तराधिकारी वा सो सरह संम्झने र कार्यशैलीमा समेत त्यस्तै किसीमको भ्रम पैदा गर्ने प्रवृती धेरै जसोले देखाउने गरेको पाईन्छ । ब्यक्तिगत संमृद्धीमा लालायीत भएका यस्ता नवशोसकहरुबाट देश र जनताको संमृद्धी संम्भव छैन । चाँडै नै यस्ताहरुलाई चिनेर पाखा लगाउन सकिएको खण्डमा आगामी निर्वाचनद्वारा प्रधान सेवक र अन्य राष्ट्र सेवकहरु पाउने संम्भावना रहने थियो ।

सात्विक भोजन गर्ने , देशकै भेषभुषा रुचाउने , ब्यात्तिगत मोह नभएको , राष्ट्रहीतका लागी अहोरात्र खट्ने , परिवारवादी सोच नभएको , अहंकार शुन्य भएका , पदिय शक्ति र श्रोतको प्रमाद नभएको , देश र जनताको हैसियत चिनेको , आफुलाई भन्दा देश र जनतालाई अधिक माया गर्ने ,पूर्वीय धर्म र संस्कारमा विश्वास राख्ने , सुख दुःखको भागेदार , प्रखर वक्ता र कर्ता समेत भएका , जिम्मेवार देश भक्त , क्षमता र योग्यताको पुर्ण कदर गर्ने , संधैजसो जनस्तरमा नै रमाउन चाहने , देश र जनताको सेवा नै आफ्नो धर्म ठान्ने आदी अति विशिष्ट गुणहरुले संम्पन्न भएकै कारण सम्माननीय भारतीय प्रधानमन्त्री श्री नरेन्द्र दामोदर दास मोदी आफुलाई राष्ट्रको प्रधान सेवक भन्न रुचाउँछन् । अस्तु ।