–राजेन्द्र प्रसाद पाठक
चुनौती त्यसका लागि मात्र हो, जसले चुनौती स्वीकार गर्न सक्दछ । विगत सत्तरी बर्षदेखी आजादी पाएर पनि विकास र समृद्घीको कावा खादै खुल्ला गगनमा सयर गर्ने सपना कल्पना मात्र भएको विषम् परिस्थितिमा भारतीय जनता पार्टीका एक होनहार स्वप्नदर्शीको उदय भारतमा भयो । जसको समृद्घीको सपनाले आज विपनामा समेत साकार रुप ग्रहण गर्दैछ । ति महान राजनीतिज्ञ तथा दुरद्रष्टा हुन् नरेन्द्र दामोदरदास मोदी ।
सन् २०१४ मा प्रधानमन्त्रीका रुपमा भारतदेश र सम्पुर्ण भारतवासीका नाममा सपथ लिएका ति महान् राजनेतालाईसमेत विगत अनन्तकालदेखि भारत र भारतवासीलाई उद्घार गर्नबाट असफल भएका हाल आएर नगण्य प्रतिपक्षमा मात्र खुम्चन पुगेकाहरुले अग्नी परिक्षा लिने निक्र्यौल गरे । तर समस्त देशबासीको तर्फबाट विश्वास प्राप्त नेताका लागि भने त्यस्ता बिषयहरु किञ्चित थिएनन् । सोही परिदृष्य दुई दिन अगाडी मात्र भारतको लोकसभामा देखा पर्यो । 
अन्ततोगत्वा पंङ्गा लिएर उत्रिएको प्रतिपक्षको शिर उनै मोदीको पाउमा झुकेको संसारले देख्न पायो । त्यति मात्र होइन उनै मोदीसंग राजनीति सिक्ने , देश बुझ्ने , जनता चिन्ने , संस्कृती र संस्कार अबलम्वन गर्ने आदि प्रतिवद्घता जनाई रहँदा अंङ्गालो हालेका मोदीका रसाएका आँखाहरुले बोली रहेको र उनको मानसपटलमा उब्जिरहेको परिकल्पना सहजै अनुमान गर्न नसकिएता पनि मेरो मानसिकतामा भने एउटा भनाई याद आयो ।
दक्षिण अफ्रिकाका महानायक नेल्सन मण्डेलाले भनेका थिए । फरगीभ बट नट फरगेट यसको मतलव क्षमा देऊ तर नविर्स भन्ने आसय मोदी जी को मानसपटलमा समेत सल्वलाई रहेको हुनु पर्दछ ।
मोदी सरकारलाई चुनौती दिँदै अविश्वासको प्रस्ताव राख्न पुगेका प्रतिपक्षी दलहरु कांग्रेस, तृणमुल कांग्रेस, तेलगुदेशम् पार्टी, समाजवादी पार्टी, बहुजन समाजवादी पार्टी आदीले जुमला स्ट्र«ाईकको नाम दिएर अविश्वासको प्रस्तावको पक्षमा भोट हालेका थिए । तर शिवसेना दल भने मतदानमा सामेल भएन । हाल लोकसभा सदश्य संख्या ५३४ रहेकोमा अविश्वासको प्रस्ताव पास हुनका लागि आवश्यक मत प्राप्त हुन नसक्दा प्रतिपक्षले आत्म समर्पणको दृष्य मञ्चन गरेको थियो । यसले पनि के सावित गरेको छ कि आगामी निर्वाचनमासमेत मोदीको पार्टी भाजपाले नै अत्यधिक दुई तिहाई मत प्राप्त गर्नमा अबका दिनमा कुनै पनि किसिमको छेकबार हुने छैन । बिपक्ष त्यत्ती बेला मात्र झुक्छ जति बेला उ शक्तिहीन सावित भएको होस् । अस्ती भारतीय लोकसभामा सोही खालको परिदृष्य देखा पर्यो ।
एकलौटी शासन त्यस माथी पनि देश र जनताको तरक्की नहुने पक्का पक्की भई सकेको अवस्थामा मात्र मोदीको उदय सम्भव भएको थियो । त्यही कुरालाई मध्यनजर गर्दै भारतीय जनता पार्टीले विगत अठसट्ठी बर्षसम्म अकण्टक राज्यसत्ता चलाउने पार्टीलाई बलैले पर्गेलेका थिए । अब फेरी पनि त्यही चंगुलमा फस्ने चाहना भारतीय जनतालाई सायदै होला । अबका दिनमा भारतीय जनताको विश्वासको केन्द्र भनेकै नरेन्द्र दामोदरदास मोदी र उनकै पार्टी भारतीय जनता पार्टी नै हो भन्दा फरक नपर्ला ।
संसार भरी क्रिश्चियनहरुको दवदवा चलिरहेको अवस्थामा हिन्दुहरुको बुलन्द आवाज लिएर उदाएका नरेन्द्र मोदी र उनको भारतीय जनता पार्टी हाल आएर हिन्दुहरुको मात्र आस्थाको श्रोत नभई समुच्च भारतको अविभावक बन्न सफल भएको छ । यो झन् ठुलो सफलता भएको महसुस अन्तर्राष्ट्रिहरुले समेत गरी रहेका छन् । मोदी साँचो अर्थमा भारतको मात्र नभएर संसारभरीकै आइकन बन्न सफल भएका छन् ।
भारत स्वतन्त्रताको माईलस्टोन गान्धी, सुभासचन्द्र बोस आदी भएता पनि समृद्घ भारतको माईलस्टोन बन्न मोदी सफल भएका छन् । भारतमा कुनै पनि नयाँ प्रणालीको विकास गर्दा मोदीको सरकारले यत्नपुर्वक गर्ने गरेको रहस्य खुल्न थालेको छ । त्यसै कारणले समेत मोदीको महिमा अझै बढ्दो छ भन्दा फरक नपर्ला । किन की उनको सल्लाहकार समुह समेत अत्यन्तै व्यवसायिक ढंङ्गका छन् । अत्यन्तै दक्षता भएका र सिर्जनात्मक सोच भएकाहरुलाई मात्र सहयोगी, सल्लाहकारमा रोज्न सक्नु उनको अर्को बिषेशता नै हो भन्दा हुन्छ । यसै कारण पनि सरकारको सफलतामा बढावा आएको हो । यता हाम्रो देशको आजसम्मको सरकारले व्यवसायिक नलेज भएका सहयोगी र सल्लाहकार चयन गरेर राख्न नसकेका कारण नै सरकारको अल्पायुमा नै पतन हुने रोग बढेको हो । जुन सुकै सहयोगी रोझे पनि दलको मात्र सिफारिसमा भर पर्नु अर्को अक्षम्य गल्ती हुन सक्दछ ।
देश र जनताको समृद्घी चाहने र सफल सरकार चलाउन चाहनेले दलीय भागवण्डामा नभई क्षमता र योग्यताको कदर गर्दै सरकारका कारिन्दाहरु चयन गर्न सक्नु पर्दछ । जन्मदै कोही पनि दलको सदस्यता लिएर आएका हुँदैनन् । दल र संगठन भनेको खाली चुनावी प्रयोजनमा बिभाजित हुने प्रक्रिया मात्रै हो । त्यसैले लोकतन्त्रको अभ्यासक्रममा यि सबै किसिमका राजनैतिक संकृणताहरुको अन्त्य हुँदै जान्छन् । अन्ततोगत्वा राजनैतिक दल र दर्शन भन्दा देश र जनता नै प्यारो ठान्नु र मान्नु पर्ने बाध्यता सबैमा आइ लाग्दछ । यस्तो प्रकारको संकृण राजनैतिक बिभाजनले बिचौलिया कमाऊ धन्दामा लाग्नेहरुका लागि मात्र सहज भएको छ । अन्यथा सामान्य जनताको हकमा यस खालको भावना शुन्यता उन्मुख भैसकेको छ । नेपालको दुईतीहाई मत प्राप्त सरकारमा रहनेहरुलाईसमेत चेतना भया कि अबको राजनैतिक सफलताका लागि मोदीको सुत्र लागु गर्नुहोस् । जनता जनाद्र्धन हुन कुनै पनि पार्टी र दल बिशेषको ट्याग लगाएर बिभाजन नगर्नुहोस् । देश, जनता र लोकतन्त्रको समुचित विकासका लागि योग्य र दक्षलाई दल र पार्टीको ट्याग लगाएर पाखा नलगाऊ । जसका कारण देश उन्नत हुनबाट बञ्चित हुनु नपरोस् ।
जसरी भारतिय प्रधानमन्त्री नरेन्द्र दामोदर दास मोदी लोकसभाको विशाल हलमा संसार भरीका मिडिया वा सञ्चार माध्यम सामु प्रमुख प्रतिपक्ष दलका नेतालाई स्वस्फुर्त रुपमा झुकाउन समर्थ भए । त्यो त्यसै भएको थिएन उनको लोकप्रियता, कार्यशैली, जनता र लोकतन्त्र प्रतिको दृढता साथै राष्ट्रभक्ति र देशसेवाको अद्वितीय नमुना बन्न मोदी जी सफल पात्र भएका थिए र त त्यो प्रकारको दृश्य हेर्ने सुअवसर संसारले प्राप्त गरेको छ । त्यसैले बलले होईन व्यवहारले शत्रुपक्ष वा प्रतिपक्षलाईसमेत सजिलै झुकाउन सकिन्छ । त्यसै बखत भारतीय लोकसभाको बैठक सभा भवन बाहिरै बसेर नियाली रहेका सर्वसाधारणहरुको मुखारविन्दबाट एउटै नारा गुञ्जायमान भैरहेको थियो । संमृद्घ भारतका माईलस्टोन नरेन्द्र मोदी जिन्दावाद !!
